San Miguel Eliza
Monumentuak
Jatorrizko obrari dagokion datarik zaharrenak 1145 urtera eramaten gaitu. Gaurko eliza, hiru nabe dituena, erromaniko berantiarrekoa da, XII. mendearen azken laurdenekoa, horretan burualdea nabarmentzen da abside hirukoitza erdizirkularrarekin. Gurutzaduraren gainean adreiluz eraikitako dorre bat altxatzen da, 1710 eta 1718 artean egindakoa. Bi atarik sarbidea ematen diote eraikinari, Epistolaren aldekoa oso xumea da. Ebanjelioaren ataria, ordea, erakin honen benetako harribitxia da eta XII. mendearen bukaerako erromaniko berantiar espainiarrarena ere. Multzo handi bat da, bost zutabez osatua albo bakoitzean, kapitel historiatuak eusten dituztela eta horien gainean erlaitz bat dago zeinean arkiboltak altxatzen diren, kanpo aldera moldura bat albo banatan dutenak, bestiarioarekin eta bizioen alegoriekin, tinpano bat Kristoarekin Maiestatean hartzen duelarik.
Elizako barnealdeak hiru nabe ditu, albokoak gurutze-gangak estaltzen ditu eta nagusia izar-ganga. Santa Elenaren erretaulak, 1406koak, nabarmenak dira, eta erretaula nagusia, 1735 eta 1745 urteen artean Jose Velaz de Lerinek burututako lan barrokoa. Beste erretaula bat da Krispin eta Krispiniano santuena, 1602an eginikoa